Հոդվածներ

     Բարև իմ արև, չեմ նայում վերև,
     Չեմ նայում ես քո վճիտ աչքերին,
     Որ չհրդեհվի իմ սիրող հոգին:
     Քանզի չես թողնում, որ ես քեզ գրկեմ
     Մազերդ շոյեմ, կրծքիս ջերմ սեղմեմ,
     Շատ-շատ համբուրեմ:
     Սիրտս մռայլ է,
     Դու նրան այսօր շատ խորն ես վառել:
     Սրտիս մի մասը մոխիր ես արել,
     Բայց ոչինչ, ոչինչ,
     Քեզ շատ բարև,
     Իմ քաղցր արև:
    
     Սերյոժա Հովհաննիսյան «Վարդագույն լույսեր»