Ուրիշի սիրո պատմության բեմին
Ոչ կռարձան ես, ոչ էլ հուշարար,
Չի էլ աղերսվում երկուսը մեկին,
Անկախ թե ով է ցավի ազդարար։
Տպավորության այս խաղը կեղծ էր,
Նույն դեկորներն են քանի հին բեմին,
Դու քո ասմունքով ոչինչ չես եղծել,
Թատրոնի մեջ ես, թե նրա շեմին։
Տևողությունը չափ- ժամանակի
Քո ներս ու դրսից երբեք չի փոխվում,
Մնջկատակներին ոչ էլ ծանակի,
Նրանք անցորդ են քո հին փողոցում։