Հոդվածներ

     Քանի դու կույր ես, ես եմ քահանա,
     Մնում է միայն մորթդ դաբաղեմ,
     Քեզ քո Եփրատում կնքեմ ակամա,
     Հորձանքիդ թափից որ չճապաղեմ։
     Քանի քանիսը քեզ նման մատույր,
     Ինձ անձեռնադիր երեց կարգեցին,
     Ինչ ավերակ եմ, եթե ոչ մատուռ,
     Այրվող մոմերով մեղքս քավեցին։
     Իրենք չտեսան, դու էլ հո գիտես,
     Թե վերջին շնչում ոնց եմ թրթռում,
     Լույսն իմ անխառն էր, որքան էլ զտես,
     Ինձ կուշաբերես լուսնի եթերում։