Երբ մասնագիտության ընտրության ժամանակ տարբերակներից մեկը հոգեբանի մասնագիտությունը նշեցի՝ պապաս դեմ արտահայտվեց. «Այ բալա, հետո դժվար կլինի գործ գտնելը, էսօր ո՞վ ա հոգեբանի դիմում» ... Ո՞վ իմանար, որ մի քանի տարի հետո Հայաստանում հոգեբանամոլություն է սկսվելու՝ամեն աննշան բանի համար համացանցով հոգեբան են փնտրելու՝ հատկապես մի մատ երեխեքի համար... Մեկի 5 տարեկան աղջիկը ամուսին է ուզում, ծնողը խնդրում է լավ հոգեբանի տվյալներ տալ, մեկի տեգոր 3 տարեկան աղջիկը մինչև 100_ն է հաշվում, իր գրեթե 5 տարեկան երեխան մինչև 20_ը հազիվ է հաշվում՝ շտապ հոգեբան են փնտրում ֆբ խմբերում, մեկի երեխան է հորքուրի հետ շատ կապված՝ մայրը խանդում է՝ հոգեբան է պետք երեխային (ես կասեի մորը), մյուսի երեխան թղթի վրա 2 գիծ է գծել՝ մեկը մուգ մատիտով, մյուսը՝ բաց, ոնց կարող է մայրը այդ նկարը ծնողների (իրականում լուրջ հարցերի) համար ստեղծված խմբում չտեղադրի՝
#հոգեբան_ է_պետք ձևաչափով...
Բան չէր պակաս ես էլ «հոգեբան_հոգեբան խաղի զոհը» դառնայի՝ Միկաս փրկեց
