Խնդրում ենք սպասել...

Հոդվածներ

ԱՐԱՄ Ա-ի ԻՐԱԿԱՆ ԴԵՄՔԸ ԵՎ Ո՞ՒՄ ՄԵՂՔՈՎ 1995թ-ԻՆ ՉՄԻԱՎՈՐՎԵՑԻՆ ԵՐԿՈՒ ԱԹՈՌՆԵՐԸ

Հույս
Հեղինակ`
Հույս
17:10, հինգշաբթի, 17 հունվարի, 2019 թ.
ԱՐԱՄ Ա-ի ԻՐԱԿԱՆ ԴԵՄՔԸ ԵՎ Ո՞ՒՄ ՄԵՂՔՈՎ 1995թ-ԻՆ ՉՄԻԱՎՈՐՎԵՑԻՆ ԵՐԿՈՒ ԱԹՈՌՆԵՐԸ
    
Անհասկանալի է այն փաստը, որ վերջին շրջանում նկատում ենք Կիլիկիո կաթողիկոս Արամ Ա-ի արհեստական ներկայությունը, ով իրեն ամեն պատեհ կամ անպատեհ առիթով մեջ է քցում:
Վերջերս մամուլում ականատես եղա մի հոդվածի, որտեղ Արամ Ա-ը կոչ էր անում, թե ՀՀ կառավարությունը պետք է փակի կամ բացի այս կամ այն նախարարությունը: Կամ ամեն առիթ օգտագործելով փորձում է անընդհատ իր անունը պահել մամուլում՝ շնորհավորելով կամ զորակցություն հայտնելով ՀՀ և Արցախի իշխանություններին: Այս ամենից զգալի է, որ այս անձը նմանատիպ ձևերով փորձում է ինտեգրվել և ինքնահաստատվել հայ իրականության մեջ:
Ինձ մոտ հարց է առաջանում, Արամ Ա-ը ո՞վ է, որ պետք է խառնվի Հայաստանի ներքին գործերին կամ պետական այլ հարցերին, դա նույնն է դառնում, որ Լիբանանի հայ կաթոլիկ կամ հայ բողոքական առաջնորդներին էլ պետք է թույլ տանք, որ նրանք ևս խառնվեն Հայաստանի կառավարության ձևավորմանը և հանդես գան իրենց հուզող դիտողություններով:
Հասկանում եք սա արդեն չափից դուրս է, և ակնհայտ է, որ տվյալ անձը ի դեմս Արամ Ա-ի հանուն իր անձի ռեկլամացյայի, անցնում է բոլոր սահմանները՝ փորձելով իր անձի շուրջը ձևավորել մտահոգ և հայրենասեր հոգևորականի կերպարը, սակայն, չպետք է մոռանանք այն հանգամանքը, որ նրա մտահոգության սահմանները ավարտվում են այնտեղ, ուր սկսվում է ՀՅԴ մտահոգության սահմանները ու դրանից ելնելով չեմ հավատում նրա անկեղծ մտահոգություններին:
Ի վերջո կա ամենից տխուր հանգամանքը, որ մոռանում են բոլորը, մոռանալով, թե 1995 թվականին ո՞ւմ համառ ջանքերով ձախողվեց երկու կաթողիկոսությունների միավորման հարցը: Իհարկե Արամ Ա-ի, ով հանուն իր կաթողիկոսական գահ բարձրանալու մարմաջների վիժեցրեց պատմական այն գեղեցիկ պահը, որով Կիլիկիո կաթողիկոսությունը պետք է միավորվեր Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսության հետ: Նա անտեսեց և՛ Գարեգին Ա կաթողիկոսի հորդորները, և՛ համայն հայ ժողովրդի պահանջը, հանուն իր անձնական շահի: Իսկ հիմա փորձում է բղավոցներով հրապուրել ժողովրդին և մոռացության տալ իր կողմից Հայ Առաքելական Սուրբ Եկեղեցուն հասցված ամենամեծ և պատմական վնասի փաստը:
Ահա այս ամենի ֆոնին հասկանալի է նաև Արամ Ա-ի անիմաստ մրցակցային փորձերը Ամենայն Հայոց կաթողիկոսության հետ, որը նա արտահայտում է շատ ընդգծված և շինծու ձևով:
    
    
     Է. ԵԱԳՈՒՊՅԱՆ
Առաջխաղացնել այս նյութը
Նյութը հրապարակվել է Մամուլի խոսնակի շրջանակներում:
Գրանցվի՛ր և հրապարակի՛ր քո հոդվածները:
Հավանել
1
Չհավանել
0
5341 | 2 | 0
Facebook