Լիբերալի հետ զրույցում պտի հանդիպես կամ սրիկայական մտածողության, կամ՝ հաստագլխության, կամ էլ՝ էրկուսը միասին: Փաստացի կյանքը վաղուց ու շատ արագ ապացուցեց, որ Հայաստանում լիբերալիզմը իրա ավերն ու թալանը արելա ու էդ ավերն ու թալանը շարունակվումա: Բայց լիբերալը ուրիշ ձևա մտածում ու ասումա որ էդ ամենը հետևանքա նրան, որ մարդիկ սովետական սիստեմի մտածողությունից դուրս չեն էկել: Այսինքն իրանց բոլոր լիբերալ ձախողումների, (էդ ձախողումները բոլոր հարցերում են), ավերի ու թալանի համար պատասխանատուն սովետական սիստմեի մտածողության կրողներն են: Բայց թե ի՞նչ տեսակ վնասներ կարա պատճառի էդ մտածողության ձևը էն երկրում, որդեղ արդեն շուրջ 27 տարիյա, ինչ տիրապետումա մասնավոր սեփականոթյունը, լիբերալի համար նման հարց չկա: Կա հաստագլուխ ու սրիկայական հայտարարություն ու վերջ, որ էդ ամենի մեղավորը ոչ թե իրանք՝ լիբերալնեն են, այլ սովետական մտածողության կրող մարդիկ: Հայերենից հայերեն թարգմանած սա նշանակումա, որ մարդիկ պտի ձերբազատվեն սովետական մտածողությունից ու իրանց դեմ գործադրվող լիբերալ մեթոդիկայով թալանը պետքա ընդունեն որպես սովորական մի երևույթ, կյանքի միակ ձև, որից դուրս կյանքի այլ լավ ձև չի կարա ու պետք էլ չի, որ գոյություն ունենա: Էսա՛ լիբերալի գերխնդիրը: Այսինքն էսօրվա կարգավորումներով արտադրված լիբերալը պետքա բացառապես նրա համար, որ նրա միջոցով պրոպագանդվի թալանի ու ամեն տեսակ ավերմունքի անհրաժեշտությունը: Լիբերալի համար նորմալա, որ ամբողջ ազգը զբաղվի բիզնեսով, որը որոշ դեպքերում կոչվումա նաև վաշխառուական ՝՝արվեստ՝՝: Վաշխառուականությունը հոգեբանական հիվանդության ձևա, որով տառապում են հուդականության ներկայացուցիչները: Լիբերալը հենց էդ տեսակ հարաբերություննի կողմնակիցնա, որդեղ չկա ո՛չ արտադրություն, ոչ հանրային սեփականության ձև: Լիբերալի համար մասնավոր սեփականությունը համարվումա սրբություն: Էս արդեն կոնկրետ բարոյականության խնդիրա: Եթե սրբություն կարա համարվի անշունչ առարկան՝ մասնավոր սեփականությունը, էդ դեպքում լիբերալից ակնկալելիյա, որ նա հանուն փողի կարա ծախի իրա կնգան էլ, էխուն էլ, ծնողներին էլ:
Լիբերալը սարսափումա դիկտատուրա բառից, քանզի ցանկացած դիկտատուրա ու դիկտատոր շատ ավելի բարոյականա, ցանկացած լիբերալից: Լիբերալը արհամարհում ու ատումա հասարակությանը, քանի որ սեփական մանր կրքերը իրա համար վեր են կանգնած ընդհանուրի շահերից:
Հեղինակ՝ ՍՏԵՓԱՆ ԱԲՐԱՀԱՄՅԱՆ
Շվեդիա, Էնշոփինգ
08.12.2018
