Հոդվածներ

    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
     Մայթեզրին կանգնած, կանթեղը ձեռքիս
     Ի՞ նչու եմ սպասում, մեկը ինձ հարց տար,
     Քրտնում ու սառում, կարոտից, կրքից,
     Ասես գիժ լինեմ, որ սեր կմուրա։
     Յասաման բույրդ առնում եմ հեռվից,
     Ես քո սերն անցած, իսկ դու իմ ներկա,
     Լռում եմ ավա֊ղ, այս սիրո քո ձայնից,
     Ավելի լավ է, սուս փուս տուն գնամ։
     Ռազմատենչ հոգիս, թող սիրուդ պարտվի,
     Ու քո հաղթական, աչքերը ես զգամ,
     Շղարշեմ հոգիս, դե՛, մի նվաղի,
     Ասեմ, պարտվել եմ, քո սերը վկա։
     Նեղվեմ օձիքիդ ու քո բույրն զգամ,
     Յասաման իմ սեր, գերեցիր դու ինձ,
     Ասու՞մ ես սիրտդ նվե՞ր ինձ կտաս,
     Նվաստս ի՞նչպես, սիրտդ կընդունի։
    
     Սոֆա Գևորգյան