ԵՐԱԶՆԵՐ
Շուրջս եռուն կեանքն է վազում,
Իսկ ես մթնած ամպերի պէս,
Լուռ ճեմում եմ անուրջներում:
Մտքում կերտում ու արարում,
Հորդ եմ տալիս ու վարարում:
Թիթեռ սարքած երազներս,
Շաղ եմ տալիս բաց երկնքում:
Շաղ եմ տալիս ու նայում,
Թէ ուր հասան իմ երազներ:
Նայում, լռում ու արտասվում,
Մեղմ աղօթում Բարձրեալ Աստուծուն,
Որ այս կեանքի չոր հանդերում,
Մի օր ծիլ տան իմ երազներ:
Վարդան Հովէեան