Սերժ Սարգսյանը ժամանակ առ ժամանակ լռում է, հիմա նրա լռության պահն է, բոլոր լարված պահերին նա ասպարեզում չկա, իր փոխարեն խոսում են նրա, այսպես ասած, մանկլավիկները, կխոսի, այդ պահն էլ կգա, կբազմի վարչապետի աթոռին ու կասի՝հասարակությունն էր այսպես ուզում: Եվ հասարակության «պահանջով» իր կուտակած անսպառ «գիտելիքներն» ու փորձը «կծառայեցնի» «կուզեի ասել «հասարակության բարօրության համար, բայց վախենամ այդ նույն հասարակությունը կդժգոհի, ուստի ավելի օբյեկտիվ լինելու համար կասեմ՝կծառայեցնի իր, իր մերձավորների, իր շրջապատի, իր քավոր-սանիկների կուտակած հարստությունը ամրապնդելու և ավելացնելու համար, մինչև...դե մինչև ժողովրդի ասած՝ կամ էշը կսատկի, կամ էշատերը: