Հոդվածներ

    
    
    
    
    
    
    
    
    

    
    
     ԱՅԴ ՕՐԸ ԿԳԱ

Հոգնել եմ անդուլ սպասումներից...
     Ուզում եմ Արդար ու Հայրենասեր,
     Ազգը Պանծացնող մի նոր ԱՅՐ տեսնել
     Հայոց Նորաստեղծ Պետության ղեկին:
    

Հոգնել եմ անփույթ ոտնաձայներից

Խաբկանք ու ստի`

Ապրող մեր կյանքի հորձանուտների
     Ամեն անկյունում,

Չարի անխորտակ խարդավանքից եմ

Հոգնել անթաքույց,

Որ մեզ ուղղակի դժոխք է տանում,

Ինչպես ցունամի և կամ գորշ սամում:

    

Հոգնել եմ նորի գենետիկական անճարությունից,

Անազնվացեղ նոր փաստարկների ազնվացումից,

Անմեղսահարույց անմեղ նվիրման կործանման ահից

Եվ կործանարար անտարբերության անկործան հևքի

Ու անճարության անբոց տոթից եմ հոգնել ես վաղուց:

    

Չեմ ուզում լինել վկան հնաոճ լուռ ստորացման,

Ջուր ավելացնել առվին այլաբավ նոր ջրաղացի,

Լինել լռելյայն համակարծիքը անպատիժ ուծման

Կամ պատվանդանը, մեր ցավը դարձած,

Հավերժահառաչ համլետյան հարցի…

    

Հոգնել եմ անխորք, բայց հար սատարվող,

Խոհի անխոհեմ վերուվարումից,

Անվերջ, անվախճան սայթաքումներից վերադասների,

Անվերջանալի տողադարձումից հեզ համբերության

Եվ դեղնակտուց դեռահասների զազրապաշտումից:

    

Այս քար-քարաստան երկրի այրերի

Ոճրաբարտավան անբերրությունն է հոգնեցրել արդեն,
     Եվ շատ շատերի անդարձ հուշերի գերին դառնալն ու
     Արտասվագութը հին, խորշոմածածկ անցած Եդեմի,

Որ հիմարախիտ սպասումներ է ծնում հարատև…
     Հոգնել եմ նաև ինքնաբավ գովքի սնապարծումից,
     Կամ խոստումնազանց պաշտոնյաների բյուր չարածներից,

     Հոգնել եմ նաև նյութապաշտների գաղտնաժողովում
     Խորշանք հարուցող երեսպաշտության փոխադարձումից,
    
     Անթիվ անհամար հարկ ու տուրքերի
     Եվ ժողվրդի արյունը քամող տույժ-տուգանքների,

Բազում, բազմազան անգութ ձևերից…

    
     Հոգնել եմ մտքի ամորձատումից նենգ ու տմարդի,

Անձնվիրության մոռացումից եմ հոգնել վերջապես,

Մեր հորիզոնում դեռ չերևացող

Հեռու ու անտես արևի դալուկ փայլից անխանդաղ,

Երկինի լազուրում թևածող անմեղ

Հրեղեն հավքի Հեքիաթից ոսկե,

Լեգենդ - ասքերում անվերջ գովերգվող,

Մեր երազանքի կապույտ թռչունի`

Հազարամյակներ երկնքում թևող,

Բայց երբեք, երբեք Հայք հողին չիջած

Նոր հեքիաթների արտաքուստ անմեղ,
     Ներսում մեղսունակ դավից եմ հոգնել…

    

Մեր Նոր Տապանի ղեկին ուզում եմ
     Տեսնել Անհատի,

Որն այս քարքարոտ երկրին Տեր կանգնի

Որպես Զավակի,

Ծնողի գորով-խանդաղատանքով

Սիրի Հայրենին Մեր պապենական

Եվ հզոր նախնյաց անվերջ երազած

Եդեմ դրախտը առաջնորդի մեզ,

Մեծ Վստահության Լիահույս լույսով,

Նվիրյալներին կանգնի միշտ սատար,

Եվ խաչին գամի ազգն ու երկիրը տենդորեն քամող

Մեր օտարապաշտ ազգադավների

Անկուշտ, փողամոլ ու պաշտոնասեր,
     Մեկ մեկու սատար ոոհմակներն առմիշտ…

Ապաշնորհին` որպես անարժան տմարդ –մակաբույծ,
     Իրեն արժանի քունջը ցուցանի,
     Շնորհաշատին հանի պատվանդան,

Հանճարին թև տա, Տաղանդին` բազուկ,

Հավերժ Սրբացնի Մաշտոցյան լեզուն:

    

Այնպիսի Տեր եմ ուզում հայտնվի,
     Մեր տաղանդաշատ ու աշխատասեր,
     Ազգի Մայրերի առողջ արգանդում,
     Ով դեռ կարող է աշխարհի առաջ
     Ծածանի վառքը մեր Իմաստության,
     Հայկ նահապետի Պատիվն ու Խիղճը

Եվ ժողովրդի Արժանապատիվ Ապրելու կամքը,

Դարձնի սրբասուրբ աղոթամատյան,

Ազգի ինքնության` գալիքին միտվող,
     Արժանապատիվ կայացման Վառքը
     Ամեն օր հնչող Հիմնի վերածի,

Եվ արդարամիտ օրենսդրությամբ`
     Հիսուսավայել Ազնիվ հավատով,
     Քրիստոսափառ Հոգու տքնանքով,
     Նախնյաց Պատգամներն Օրհնանք դարձնի
     Եվ Անկախության Վեհ առագաստով,

Նորօրյա ու նոր Նվաճումների լույսով ողողված

Հինգհազարամյա անխոնջ ձիրքն Ազգի,

Մեր Գիրն ու Լեզուն, Արվեստն ու Միտքը

Համայն մարդկության

Փառքի կենսալույս սեղանին հանի:

    

Մտքի անարար սպասումներից հոգնել,

Սակայն դեռ`

Հին երազանքիս հնազանդ գերի,

Տենչում եմ դարձյալ
     Եվ աղերսախառն աղոթքով խնդրում
     Բազում դարերի փորձություն անցած
     Մեր ժողովրդին,
     Որ համախմբվեն, դեն նետեն դրսից
     Ազգին պատվաստված ստրուկի հոգին
     Ու ազգանվեր մի Նոր Տեր դնեն
     Պանծալի Ազգի Պետության Գլխին:

    

Որ նրա Առողջ Ոգու Զորությամբ

Հայերը դառնան հային ձեռք մեկնող,
     Հայի հաղթությոմբ ցնծացող մի ազգ,

Ու Հայաստանը դարձնեն Հայապաշտ
     Հզոր ու Անպարտ Օրենքի Երկիր,
     Ուր ցանկան ապրել Հայերն աշխարհի

Ու դադարեցնեն դեգերումները

Ողջ երկրագնդով, ողջ աշխարհով մեկ,
     Հանուն ապահով ու բարվոք կյանքի…

Հզոր հայապաշտ ու հայրենապաշտ
     Հայի Գալուն եմ անվերջ սպասում

Եվ միլիոնավոր այլ Հայերի հետ
     Աղոթքս հղում Արարիչ Աստծուն,

Որ հայրենասեր ՏԵՐ տա մեր Երկրին
     Ու Հայաստանում Ամեն Հայ Բերկրի:

    

Եվ հավատում եմ` Տերն այդ կլինի

Եվ Օրն այդ կգա:
     ԱՅԴ ՕՐԸ ԿԳԱ’:

Սեյրան Մալխասյան 2002