Սրտից թույլ մարդկանց կամ երեկոյան ժամերին խորհուրդ չի տրվում կարդալ: Պատմությունը իրական է անունները փոխվաց են մարդկանց գաղտնիությունը ապահովելու նպատակով:
Մենք ապրում էինք երեք սենյականոց տան մեջ՝ հայրս, մայրս, քույրս ու ես, ծնողներս մի սենյակում, իսկ ես և քույրս մեկ այլ: Իմ քույրը պառկում էր ինձնից շուև, քանի որ նա վաղ առավոտյան աշխատանքի էր: Ժամը 00: 36 էր Մարիան (այդպես էր քրոջս անունը) քիչ առաջ վերադարձավ աշխատանքից և գնաց քնելու: Ես ծնողներիս սենյակում համակարգչի արաջ էի նստած: Ես մտա իմ ու քրոջս սենյակ, որպեսզի վերցնեմ սրբիչներս և գնամ լողանալու, լույսն անջատված էր, ես մտածեցի, որ նա դեռ քնաց չէ և հարցրեցի.
-Մար, դու քնած ես?
-Համարյա, արի պառկի մոտս: Այս արտահայտությունը ինձ շատ տարօրինակ թվաց, բայց ես դրան ուշադրույուն չդարցրի:
-Ոչ ես դեռ պետք է լոգանք ընդունեմ:
-Արի պառկի, արդեն շատ ուշ է վաղը կլողանաս:
-Ասացի...........
Շարունակությունը