Սիրելիս սիրտը իրոք է սիրում,
Ուրիշ բան, որ միտքը երբեմն խարդախի նման
Զգացածի ու մտածածի մեջ անհասկանալի ճեղքեր է բացում...
Չէ~, սիրտը սիրում է, զգում ու կանչում է:
Ուրիշ բան, որ աչքերը մեկ-մեկ խաբում են
Ու մեկ-մեկ էլ դեռ շատ վարպետորեն քեզ համոզում են,
Որ պատրանք էր դա, որ տեսածդ նա չէր,
Որ սիրտդ սիրահար մտացածին-երազ մտքերի մեջ էր:
Բայց չէ~, ինչ էլ որ ասես, մեկ է` սիրտը սիրում է,
Հետո հմտորեն աչքիդ ու մտքիդ մեղմիկ լռեցնում,
Նրանց հետ թաքուն պայման է կապում,
Ու հանգիստ սիրում, իսկ քեզ ապրեցնում է...
Սիրտը միշտ սիորւմ է...