Հոդվածներ

«Այն դարաշրջանում, երբ աշխարհը Սատուրնն (հռոմեական պանթեոնի երկրագործության աստվածը) է կառավարել, այժմ «Ոսկեդար» է անվանվում: Այդ ժամանակ ժողովուրդներին խաղաղ ու մեղմաբարո կառավարել է աստված: Բայց հետո վատթարագույն դարաշրջանը եկավ, և մարդկային ցեղը, համակված պատերազմելու կատաղի ծարավով և հարստանալու կրքով, ապականվեց»:

Վերգիլիոս. «Էնեական»

Ծանոթագրություն. Սատուրնի անվան հետ է կապված «Ոսկե դար» -ի գաղափարը, երբ մարդիկ ապրել են առատության և մշտնջենական խաղաղության մեջ: Այդ ժամանակ չի եղել ստրկություն, դասակարգային և ունեցվածքային անհավասարություն: Սատուրնի գահակալության դարաշրջանում ապրուստն առատ է եղել, ամեն ինչը՝ ընդհանուր։ Երբ Սատուրնը, ինչպես հռոմեական դիցաբանության մյուս բարի արքաներն ու բարերարները, անհետացել է, նրա հետ անհետացել է նաև հրաշալի դարաշրջանը՝ թողնելով միայն հիշողություններ իր մասին: