Հոդվածներ

    
    

Հյուսիսում թո՛ւքն է,

Հարավում՝ այրող Կրակարանը,

Արևմուտքում թո՛ւրքն է,

Արևելքում՝

Մզկիթ-կառափնարանը:

    

Հայտնվե՛լ ենք գարշահոտում,

Ճահիճի մեջ խորտակված,

Մեզ նեռե՛րն են կառավարում-

Ազգ ու պատիվ ուրացած:

    

Ո՞ւր ենք գնում, մենք չգիտե՜նք,

Մի՞թե սա էր Բախտը մեր,

Մի՞թե պետք է այսպես ապրենք…

    

Դե ձա՜յն հանեք Աստվածներ:

    

Մի՞թե ամոթ ասած բառը

Ջնջել եք մեր Սուրբ լեզվից,

Ձեզ հետ կապող պորտալարը

Դարձրել լո՛կ խաղալիք:

    

Մի ահռելի թակարդում ենք հայտնվել

Ձեզ թվում է թե դողո՞ւմ ենք մենք ահից,

Ո՛չ, հարգելի Աստվածներ -

Մեր հնամյա քարերի պես -

    

Չե՛նք վախենում մենք մահից:

    

Դե խաղացեք ծուռ հայի հետ,

Խոթեք նեռի բերանն ու մինչ նրա ոռնալը՝

Մի՛ մոռացեք.

Անհնա՛ր է

Մեզ ծամե՛լն ու կուլ տալը:

    

Այս աշխարհը Մե՛նք ենք ծռել

Լուսնի սառը մահիկով,

Մե՛նք էլ կուղղենք,

Ի՞նչ է եղել,

    

Ի՞նչ եք անցել իրարով: