Ջրափոսերը արծաթապատ են…
Երևի լուսինն է իր գույնով ներկել,
Կա՛մ, կանացիության մոլուցքը բարձած-
Խստաբարո Հոր հայացքի ներքո
Օրիորդ գիշերն է ոտքը կախ գցել…
Մուժը նստած աչքերին, բայց վարդագույն այտերով
Օրորվո՜ւմ է գիշերը
Իր արծաթով լուսավոր,
Ցո՛ւյց է տալիս անկողոսկր ադամորդուն
Վայելքներն իր զորավո՛ր…
Արթնանո՜ւմ են, պա՜ր են պարում
Կորած հույսի թևեր գտած քո մտքերը,
Թե անմե՜ղ
Թե՜ մեղավոր…