«Թո՛ղ մեռնի այդ, - ինչպես Մեծ Բրիտանիայի վարչապետն է բնորոշել, - «կիսամերկ ֆակիրը» » . այս միտքն է անցել Չերչիլի ուղեղով, որովհետև նա մտավախություն է ունեցել, թե Գանդին կարող է ևս մեկ հացադուլ սկսել, ինչպես նա դա արել էր, երբ 1942-ից 1944 թվականը բանտարկված է եղել Երկրորդ համաշխարհային պատերազմում Հնդկաստանի մասնակցությունը դատապարտելու համար: Բայց Չերչիլը ոչ բռնի պայքարի այս առաքյալի միակ թշնամին չի եղել: Գանդիին հենց Հնդկաստանում են շատերն ատել: Նա բավականաչափ բաց ու թափանցիկ չի եղել անգամ իր կուսակիցների համար: Հնդկաստանի ազգային կոնգրեսի շատ անդամներ նրան հանդիմանել են, որ պաշտպանում է կաստայական համակարգը: Ուրիշներն էլ այն կարծիքին են եղել, որ նա չափն անցնում է:
Գանդին մահացել է 1948 թվականի հունվարի 30-ին: Նրան սպանել է հինդու կրոնի մի մոլեռանդ հետևորդ, այն բանի համար, որ նա վարել է մահմեդականների հետ մերձեցման քաղաքականություն:
