ՀՈԳՆԵԼ ԵՆՔ
Հոգնե՛լ ենք...
Հույսի ճանապարհները փակել եք վաղուց,
Հոգնե՛լ ենք՝
Թոշնած արահետների միջով անցնեուց,
Հոգնե՛լ ենք՝
Ամպոտ մեր հին օրերը զուր կարկատելուց,
Հոգնե՛լ ենք՝
Բախտի չար կատակների չարամտելուց:
Հոգնե՛լ ենք՝
Դաժան, բիրտ օրենքների խաղարկումներից,
Հոգնե՛լ ենք՝
Հային մուրացկան դարձրած անհոգի հայից,
Հոգնե՛լ ենք՝
Ցավի քամահրանքը արհամարհելուց,
Հոգնե՝լ ենք՝
Խոսքի անարժեք գինը արժեվորելուց:
Հոգնե՛լ ենք՝
Ազգի տխրամաշ հուշը հողմահարելուց,
Հոգնե՛լ ենք՝
Անվերջ կարմիր գծերով մեզ թալանելուց,
Հոգնե՛լ ենք՝
Թշվառ, թոշակիկներով անվերջ խաբվելուց,
Հոգնե՛լ ենք՝
Հողմի փոթորիկներին դիմակայելուց:
Հոգնե՛լ ենք՝
Անօրեն, անկուշտ թալանի վկան լինելուց,
Հոգնե՛լ ենք՝
Հոգնե՜լ, հոգնե՜լ վերջապես քամահարվելուց, -
Ու թալանվելուց…
