Makaleler

Համենայն դեպս հայերեն լեզվամտածողության մեջ կինը չի ընկալվում որպես՝ ՄԱՐԴ: Ճիշտա, «տղամարդ» բառի կողքին կա «կնամարդ» բառը, որը արդի հայերենի 1976 թվականի բացատրական բառարանում նշանակումա՝ սեռով տղամարդ, բայց կանացիական բարքով, բնավորությամբ ձևեր առած՝ իգացած, կանացի հատկություն ունեցող, վախկոտ, երկչոտ, թույլ անձ:

«Կնամարդի» հակոտնյան արդի հայերենի նույն բացատրական բառարանում «տղամարդ» բառնա, որը մեկնաբանվումա որպես՝ արական սեռին պատկանող այր, ամուսնացած մարդը՝ իրա կնոջ նկատմամբ, քաջ, անվեհեր, տոկուն, կատարյալ տարիքի, ուժը տեղը իմաստներով: Այսինքն տղամարդ ասածը էդ շատ կարևոր հատկանիշների համախումբա ու ի հեճուկս հավասարարարական համախտանիշով տառապող ֆեմինիստների կնոջ հետ մի նժարին կանգնելու եզրե՛ր անգամ չկան:

Հայոց լեզվի 1968 թվականի նոր բառարանում տրվածա ԿԻՆ բառի բացատրությունը հետևյալ կերպ. իգական սեռի մարդկային արարած, կնամարդ, կինմարդ, կինարմատ, Եվայի թոռ, Եվայի սեռ, գեղեցիկ սեռ, ամուսնացյալ այր, ՄԱՐԴՈՒ կյանքի ընկեր (մեծատառերով բոլոր ընդգծումները իմն են, - Ա.Ս.), ամուսին, կենակից, կողակից, կենակցուհի, ընտանիք, աղախին, ամուսնացած կին՝ այր մարդ ունեցող կին, արամբի, հարգելի կին՝ տիկին, կախարդ՝ ջատուկ, տարիքը առած՝ պառավ, ամուսինը մեռած՝ այրի, ԿՆՈՋԸ տրված հարգանքի տիտղոսներ՝ ազնվափայլ, համեստափայլ, ազնիվ (օրիորդի):
     Բացատրությունից էրևումա, որ ամուսնացած կիննա համարվել հարգանքի արժանի կին. այսինքն կին, ով գլխին ՄԱՐԴ ունի: Գլխին ՄԱՐԴ այսինքն ամուսին չունեցող կինը, որոշակի տարիքի հասնելուց հետո էդ հիստերիկ կնիկնա, որի հետ շփվելուց մաքսիմալ խուսափում են ու նմանին հարգելու որևէ պատճառներ չկան:

Պատահական չի, որ հայերենում կանայք ասում են իրանց ամուսնու մասին՝ ՄԱՐԴՍ: Ասում են՝ մարդս էկավ, մարդս գնաց, մարդուս կասեմ, մարդուս հետ կխոսամ և այլ ձևերով: Էս արդեն կանանց կողմից ակամա ինքնախոստովանանքա, որ իրանք իրանց՝ որպես ՄԱՐԴ, լեզվամտածողության մեջ մի տեսակ չեն ընկալում՝ նկատի առնելով իրանց՝ որպես ԿԻՆ բնույթը: Իրանք այդպիսով ԿԻՆ են ու էդ տղաՄԱՐԴՈՒ համար հիանալիյա, քանի որ կինը իրանց համար հանդեսա գալիս որպես ոգեշնչման ու ստեղծագործության աղբյուր: էս դեպքում տղաՄԱՐԴԸ՝ որպես այդպիսին, իրա հոգու էղած - չեղածը ուղղումա կնոջ՝ որպես չՄԱՐԴՈՒ, այսինքն՝ ոչ տղամարդու վրա ու աշխարհը տղամարդու համար մոտենումա հավասարակշռության վիճակին. բավարարվումա տղաՄԱՐԴՈՒ բարձրագույն - ստեղծագործական ԵՍԸ:

Եթե խոսանք բռնության մասին, ապա էդ ունի իրա պատճառները ու անմիջականորեն կապվածա կնոջ բնույթի հետ: Կինը հաճախա տղամարդու համար պատուհասա դառնում իրա՝ հիմար, կանացի, երբեք չբավարարվող պահանջներով: Սա իսկական բռնության սկիզբնա, երբ կինը տղաՄԱՐԴՈՒ ուղեղը բռնաբարումա բառիս ամենափոխաբերական իմաստով: Էս տեսակ բռնությունն էլ ծնումա իրան համարժեք ու արդարացված պայքար: Թող կինը իմանա իրա տեղը ու չհարկադրի տղամարդուն իրա հիմար վարքով, որ վերջինս չդիմի պայքարի ծայրահեղ՝ մուշտիական միջոցների: Մեծամասամաբ պայքարը առանց ուժի չի դրսևորվում, իսկ տղամարդու կյանքում ամեն տեսակ պայքարը կյանքի իմաստնա: Կանա՛յք են հենց դրդում տղամարդուն, որ իրանց վրա ձեռ բարձրացնեն տղամարդիկ, քանի որ իրանց չափը չգիդեն ու չեն էլ ուզում աշխատոել իրանց վրա էդ ուղղությամբ: Իսկ էդ լուրջ պատճառա, ինչի մասին նենգաբար լռություն են պահպանում ըսենց կոչված իրավապաշտպանները՝ պատճառը սրիկայաբար անջատելով հետևանքից:

Ասում են, թե՝ տղամարդը խփելա, բայց չեն ասում ինչի՞ համար ու ի՛նչ պատճառով, ո՞վա մեղավոր, որ խփելա, կամ՝ խփումա: Էդքանով հանդերձ թող իմանան, որ տղամարդը կնոջ վրա ձեռ բարձրացնելուց հետո մի տեղ մնեծ ափսոսանքա զգում, մի տեղ էլ՝ մեծագույն զզվանքա զգում հենց սեփական անձի հանդեպ, քանի որ տղաՄԱՐԴՈՒ ասպետության կոդեքսի մեջ չի մտնում թույլին, տկարին ու անօգնականին խփելը: Որպես կանոն տղամարդը խփումա նրան, ումը որպես վտանգավոր հակառակորդա տեսնում և ումը որ ուժերով իրան հավասարա զգում: Իսկ տղամարդը երբեք կնոջը իրան հավասար չի տեսնում: Տղամարդը կնոջը պրագմատիկ, ուղղակի իմաստով, իրավացիորեն, ընդհանուրով վերցրած, ընկալումա որպես՝ թույլ սեռ: Էդ տղամարդու ասպետական չգրված օրենսգրքի կանոննա էղել ճակատամարտից հետո յուրային ու հակառակորդ վիրավոր, թույլ ու անօգնական զինվորներին օգնություն ցուցաբերելը՝ ջուր հասցնելը: Կնոջը հատուկ ծեծելու ճղճիմ ու ստոր նպատակ տղամարդը չի դնում իրա կյանքում: Տղամարդը իրա կյանքում շատ ավելի մեծ իդեալների կրողա ու շատ ավելի մեծ նպատակներա դնում իրա առաջ, քան որ ուզում են հիմարաբար ներկայացնեն ֆեմինիստները: Կարծես տղամարդը այլ բան ու գործ, մտածողության առարկա չունի ու օր ու գիշեր մտածի, թե ոնց կնիկ տփի: Բայց եթե էսօրվա ֆեմինիստներին ու իրավապաշտպան կոչվածներին լսենք, ապա պտի հավատանք, թե տղամարդը գիշեր - ցերեկ մտածումա, թե ոնց ճնշի, բռնաբարի, ստորացնի, ծեծի կնգան:

Բացարձակ հիմարություն:

Ճիշտա, էղել ու մինչ օրս էլ ըլնում են դեպքեր, երբ տղամարդիկ անգամ սպանել են կնոջը՝ ամենատարբեր պատճառներով, բայց էդ մեծամասամբ էղելա աֆեկտի ազդեցության տակ ու ավելի շատ կոնկրետ էն դեպքերում, երբ կնոջը բացահայտելա ամուսնական անհավատարմության մեջ: Ըստեղ կինը տղամարդուն հատուցելա՝ տղամարդու վնասված զգացմունքների համար: Էղելա ու ըլնումա մինչ օրս նաև ընենց, երբ տղամարդնա իրա սեփական կյանքին վերջ տալիս՝ տարբեր բարձրության կամուրջներից իրան ցած քցելով՝ կնոջ կողմից մերժված սիրո համար: Ինչե՛ր ասես որ չեն ըլնում կանանց պատճառով: Իսկ քի՞չ կանայք կան, ովքեր դիմել ու դիմում են ամենատարբեր հանցագործությունների, որոնց ծանոթանալով ցանկացած նորմալ տղամարդու մեջքի մազերը բիզ - բիզ են կանգնում՝ սկսած նորածին մանկանը խեղդելուց, մինչև ամուսնու թունավորումը: Ընենց որ, կանանց պատճառով ու նրանց մասնակցությամբ քիչ հացագործություներ չեն էղել: Ապացույցի համար հարցնեմ. ի՞նչ ասելա ԿԱՆԱՆՑ ԳԱՂՈՒԹ... Բայց շատ դրամատիկություն չհաղորդենք էս թեմային, քանի որ ես Ոիլյամ Շեքսպիրը չեմ ու նրանից լավ չեմ կարա ըստեղ նկարագրեմ ու պատմեմ կնոջ կողմից՝ հանցագործություններին մասնակցության մասին:

Կնոջ սադիստա - մազոխիստիկ պրովոկացիոն բնույթը արտահայտվումա նրա կոնկրետ գործունեության մեջ: Կինը լավ գիդի, որ տղամարդուն հուներից հանել չի կարելի, բայց՝ հանումա: Հանումա, որ տղամարդուն իջացնի իրա բարձրությունից, ցածրացած տեսնի, մեղադրի նրան թուլության մեջ: Հանումա մեկ դիտավորյալ, մեկ՝ չգիտակցված ձևով, բայց շատը, ըստ իս՝ դիտավորյալ, քանզի մեկ - էրկու քոթակ կերած կնոջ մոտ պետքա որ բնականորեն ռեֆլեքս ձևավորած ըլներ՝ իրա հետ ապրող տղամարդու հետագա վարքը հեշտությամբ ճանաչած ըլնելու ու այդպիսով, պրովոկացիայի շեմը չանցնելու՝ չքոթակվելու համար: Կամ էլ պտի ընդունենք, որ կինը այնուամենայնիվ մարդ չի ու ռեֆլեքսներ չունի: Բայց մենք հասկանում ենք, որ կինը գոնե ֆիզիկապես - կենսաբանորեն մարդ տեսակինա պատկանում, հետևաբար պետքա որ ռեֆլեքսներ էլ ունենա: Ուրեմն կինը շատ դեպքերում հասկանալովա հանում հուներից տղամարդուն, իսկ արդյունքը ուշացնել չի տալիս: Հետևաբար, կնոջ սարքած պրովոկացիային տղամարդը ստիպվածա գնում, որ ՏՎՅԱԼ ՊԱՀԻՆ սեփական սիրտը չտրաքի: էդ, ոնց որ ասվեց վերը, ընդամենը աֆֆեկտա, որի անցնելուց հետո միշտ հաջորդումա խորը ապրումները էն մասին, որ դիմացինին, ընդ որում՝ իրանից թույլին, ֆիզիկական ցավա պատճառվել: Հավատացե՛ք, տղամարդը շատ ավելի խորնա տանում սեփական ցածրացումը ու արժանապատվության ամենաչնչին կորուստը: Կինը ի տարբերություն տղամարդու ֆիզիկական ցավը լավա տանում. վկա թող ըլնի ծննդաբերությունը, որին ո՛չ մի տեսակ մկաններով տղամարդ չի դիմանա: Իսկ կինը համարյա անմիջապես մոռանումա ծննդաբերության ցավերը: Էս պատճառովա, որ թեև էն կինը, ով ծեծվելա մի թեթև ձևով ասենք՝ կիրակի օրը, ամենաուշը էրկուշաբթի առավոտը՝ ոնց որ պարտաճանաչ զինվորը, անցնումա իրա ՝՝ծառայողական՝՝ պարտականությունների կատարմանը ու ընենց մի հետուառաջա անում, կարծես մուշտիյից հետո ավելցուկով էներգիա մտած ըլնի մեջը: Իսկ տղամարդու վիճակը, ի տարբերություն կնոջ՝ անմխիթարա, հոգեբանական անկումային ապրումների տեսանկյունից: Տղամարդը իրա խփածը հոգեբանորեն ավելի ծանրա տանում, քան որ կինը՝ տղամարդու ֆիզիկական հարվածը: Ըստեղից էլ՝ կանանց երկար ապրելը, որոնք ի հեճուկս ռեֆլեքսի ձևավորման սկզբունքի, դեպքից - դեպք վերոնշյալ պատճառներով քոթակ են ուտում տղամարդկանցից ու մի հատ էլ բողոքում են, թե «ճնշված» են ու ժամանակից շուտ տղամարդուն հանդերձյալ աշխարհ են ճանապարհում իրանց հիմար արցունքներով: Հիմար, քանի որ կենդանի ժամանակ իրանց ՄԱՐԴՈՒ հոգին կերել են, էն էլ՝ մեծ ախորժակով: Կանայք շատ են ապրում ու էդ կենսաբանական - վիճակագրական ճշմարտությունա:

Հավանաբար էդ պետքա Բնությանը, որ ապահովագրի ՄԱՐԴ կենսաբանական տեսակի վերարտադրությունը: Բնությունը տղամարդուն նման առավելությամբ չի օժտել, հետևաբար, տղամարդը էդ բացը կարա մենակ փորձի փոխհատուցի բացառապես պետքն էկած ու ստիպված տեղը կնգան քոթակելով:

Եզրակացությունը մեկնա. ՑԱՆԿԱՑԱԾ ԿԻՆ ԼԻՐԲԱ, ուղղակի մեկի մեջ՝ շատ, մյուսի մեջ՝ մի քիչ շատ, երրորդի մեջ՝ ահավոր շատ: Հենց՝ հա, պնդում եմ, որ ցանկացած կին իրա չափի մեջ ոչ միայն լիրբա, այլև՝ կամակոր լիրբա ու սա վերաբերումա մարդկության կեսը ներկայացնող ԲՈԼՈՐ կանանց անխտիր ձևով, էդ թվում և՝ մեր մերերին ու քրերին: Սա նույն կարգի ճշմարտությունա, ինչ ասվի, որ ցանկացած կին լյարդ - երիկամ - սիրտ ու ի վերջո՝ հեշտոց ունի:
    
    
     Հեղինակ՝ ՍՏԵՓԱՆ ԱԲՐԱՀԱՄՅԱՆ
    
    
     Շվեդիա, Էնշոփինգ
    
    
     11.11.2017