ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ
ԱՆՍԻՐՏ ՊԱՏԿԵՐ
Խելքս թռցրել եմ ես այս տարիքում,
Հեռանում եմ սեղաններից անգլիական ձևով:
Կնոջս անգամ սկսել եմ սիրել իրենից թաքուն,
Որպես ապաշխարհանք քնելուց առաջ մի շիշ
Գարեջուր եմ կոնծում:
Ժամանակն ինձ անընդհատ
Հավասարակշռությունից է հանում,
Եվ ես 20-րդ դարն առանց կոմունիստների եմ հիշում-
Ուր Մոսկվան երբեք իմ մայրաքաղաքը չի եղել:
Երևանում չեմ ուզում մնալ, չգիտեմ թե ինչու-
Չէ, խելքս թռցրել եմ ես այս տարիքում:
Աշնակ չեմ ուզում գնալ, բայց Ջաղցի ձորը
Հորս ձայնի արձագանքով ինձ է կանչում:
Ելնեմ գնամ, երևի, քանի դեռ ձմռան մութը չի ընկել…
ԿՈՆՅԱԿՈՎ ԳՐՎԱԾ ՄԻՏՔ
Տարին կրկին պտտվում է,
Աստծո շունչը՝ մտքիս վրա,
Որձ աղավնին գեղգեղում է-
Ցող է նստել կոպիս վրա`
Տարին նորից պտտվում է,
Շաղ է իջել գլխիս վրա…
ԳԵՆԵՏԻԿԱ
Երկու ճանճ «Օրբիտ» ծամոնի տուփի վրա բեղմնավորվեցին
Ազատության գերագույն մակարդակ.
Բայց ես հո գիտեմ, որ ծնված էակը
Էլի ճանճ է լինելու:
Իրե՛նք չգիտեն…
Ամպրոպ ու կայծակ,
Ես լռում եմ, դուք խոսե՛ք,
Ես իմ ձայնը ձեզ եմ տալիս…
ԸՆՏԱՆԵԿԱՆ ԲԱՌԱՐԱՆ
Կինը լաց է լինում-
Այնքան շատ բան կա ասելու:
Կինը լռում է-
Այնքան շատ բան կա խոսելու:
Կինը խոհանոցում է-
Միթե՞ կյանքն ուտելու և քնելու մեջ է թաքնված:
Կինը նայում է պատշգամբից դուրս-
Ջեկո շունը բակում երեխաներին խաղացնում է:
Կինը հեռուստացույց է դիտում-
Կյանքն իրենից խռոված փախչում է:
Կինը ծնողներին է հիշում-
Կյանքն առանց սահմանի թռչուն է:
Կինը մտնում է ննջարան-
Հոգնած թևերն իրեն գրկում են:
ԿԵՆՍԱԿԱՆ ԱՂՈԹՔ
Արշալույսի ձայներ, ի՞նչ եք ուզում ինձանից,
Տարիքս ինձ սնոտիապաշտ է դարձրել-
Զորավոր եկեղեցու զանգեր.
Մի՛ ուշացեք, թոռնիկիս ձայնով ավետեք
Այսօրվա լուսաբացը…
ՉՊԱՏՄՎՈՂ ԵՐԱԶ
Ծամում ենք, ծամում եմ, ծամում
Ինչ որ բան, որ անհամ է ու կեղտ,
Եվ չգիտեմ կամ թե չկամ:
Դուրս քաշեք իմ բերանից այս լկամը,
Որ մի քիչ խոսեմ անձև
Դրսում անձրևը բարակ է մաղում:
Խոնավ է մեջս ու մգլոտ.
Ոսկորներս կտամ օգոստոսի արևին,
իսկ մազերս` պատահած հարավի քամուն:
Եվ կամ էլ դուրս քաշեք այս լկամը
Թեկուզ մի քիչ խոսեմ տձև: