Статьи

    
    
    

Սիրո ձևերից հազարապատի՜կ

«Կատաղած» սե՜րն է մոտիկ իմ սրտին,

Երբ աչքիդ ոչի՜նչ, ոչինչ չի՛ գալիս

Միայն Նա՛ է ու

Քո խելառ հոգին:

    

Երբ բո՜ցը սիրո այրո՛ւմ է շուրթդ,

Ձեռքիդ ափե՜րը-

Վաղո՜ւց կոշտացած,

Երբ սրբություն է դառնում Նրա հետ քնելդ,

Երբ հրա՜շք է դառնում գիշերը հանկարծ:

    

Երբ շշուկների՜ց…

Երբ համբույրների՜ց…

Գրկախառնումի՜ց,

Աչքերի՜ց խոնավ…

Նոր շո՜ւնչ է ստանում սիրտդ առնացի

Ու ե՜րգ է երգում արդեն մոռացված:

    

Գիշերն ամոթխած դառնում է համե՜րգ,

Ուր վիճարկվում է դե՜րը ջութակի,

Առաջին ջութա՜կ…

Առաջին մենե՜րգ…

Ու մարգարտացո՜ղը սիրո շուրթերին:

    

Երբ բամբասանք է դառնում

Ժա՜մը անջատման՝

Օրորվո՜ւմ՝ հարբած հաճույքի գինով,

Այնժամ հեռանո՜ւմ է անխո՜ս ու անձայն

Գիշե՜րը՝

Վկա՛ն «Կատաղած» սիրո…