Идет загрузка...
Сегодня:  Четверг, 28 Марта, 2024 года

Статьи

Մուսա

11:00, Понедельник, 05 Февраля, 2018 года
Մուսա

Մի Մուսա ունեի՜
     (Չէ՜, չե՛մ թաքցնում
     Սիրո՜ւմ էի նրան բանաստեղծի պես)
     Բայց Բախտն ամե՜ն ինչ շուռ տվեց այնպե՜ս՝
     Մուսաս դարձավ ա՜մպ,
     Իսկ ես մի քար-լեռ:
     *
     Հայացքը նրա՜-
     Մի տեսակ ուրի՜շ էր՝
     Կանչո՜ղ էր, բայց զո՜ւսպ,
     Աչքերում շոյա՜նք,
     Այտերի վրա արցունքի ճի՜չ էր,
     Վարսե՜րը՝ առանց գուրգուրանք:
     *
     Շրջազգե՜ստը կարճ էր,
     Վերարկո՞ւն
     Վերարկուն երկա՜ր,
     Ասես թե գարո՜ւնը աշնանը գրկե՜լ
     Չէ՜ր ուզում երբեք հեռանալ:
     *
     Սիրվելու համար էր ծնվել
     իմ Մուսան,
     Սիրելու համար շա՜տ էր գեղեցիկ,
     Ես՝ փորձված աղվեսս, ինչպես մի գուսա՜ն
     Խելագարի պես սիրահարվեցի:
     *
     Միգուցե հարցնե՜ք, հետո՞,
     Հետո ի՞նչ եղավ,
     Ասե՜մ,
     Կայարաններում մի՜շտ լավ է լինում,
     Երբ ո՛չ թե մեկնո՜ւմ ես՝ այլ վերադառնում,
     Ինձ հետ ամե՜ն ինչ հակառակն եղավ-
     Մուսաս լքե՜ց ինձ ու թողեց
     Մենակ:
     *
     Ի՞նչ իմանայի, որ այն ժամանակ,
     Մի ա՜մպ եմ սիրել, ա՜մպ երազանքի,
     Իսկ երազա՜նքս արևի պես տա՜ք
     Պետք է հեռանար թռիչքով հավքի…
     *
     Ու տարավ քամին կապո՜ւյտ երազս,
     Կապո՜ւյտ լազուրում բա՛խտ որոնելու,
     Ես՝ անհաջողա՜կ, տխո՜ւր բանաստեղծս,
     Մնացի ցնորքի՜ գրկում կապտագույն:

ՎԵՐՋԱԲԱՆ

Ամպին մի լե՜ռ հանդիպեց,
     Քա՜ր էր սիրտը այդ լեռան,
     Ամպին գրկե՜ց, գուրգուրե՜ց,
     Կոտրեց թևերը նրա:

*
     Կոպիտ սիրեց ամպին լեռը,
     Ա՜մպը ցավից բղավե՜ց,
     Լեռան լանջով հոսող գե՜տը
     Փրփրելո՜վ կատաղեց:
     *
     Արցունք թափվեց երազանքից՝
     Շատ դա՜ռն էին կաթիլները,
     Չէ՜ր հասկացվում ա՞մպն էր լալիս
     Թե՞ քարասիրտ լեռը…
     *
     Գիշեր լինի թե՜ լուսաբաց,
     Երբ որ ա՜մպ է երևում,
     Ինձ թվում է թե Մուսա՜ս
     Նորից լա՜ց է լինելու…

02.02.18 Երևան

Продвижение этого поста
Статья опубликована в проекте Пресс-секретарь.
Зарегистрируйтесь и опубликуйте свои статьи.
Нравится
0
Не нравится
0
4115 | 0 | 0
Facebook