Статьи

Ինձնից այնքա՜ն հեռացար,

Որ շա~տ մոտիկ թվացիր,

Փորձեցի քեզ մոռանա՜լ-

Ավելի շատ սիրեցի:

    

Փախչելով չե՜ն հեռանում,

Խոստումներով՝ մոռանում,

Ատելով չե՜ն խարանում,

Երբ Սեր չկա՜

    

Քարանո՜ւմ են, քարանո՜ւմ…

    

Սիրտը քարի՜ց կարծր է դառնում,

Ա՜չքը թացից՝ կարմրո՜ւմ,

Մարդն ի՜նքն իրեն չի՛ հավատում

    

Փոքրանո՜ւմ է, փոքրանո՜ւմ…

    

Անցած օ՜րը բե՜ռ է դառնում

Հուշի նման ծանրանո՜ւմ,

Հոգին սիրո վշտից տրտո՜ւմ

    

Խեղճանո՜ւմ է, խեղճանո՜ւմ…

    

Սերը քանի՞ հազար դա՛ր է-

Նորոգվո՜ւմ է, նորոգվո՜ւմ…

    

Սերն ունեցողն անսեր մարդուց-

Տարբերվո՜ւմ է, տարբերվո՜ւմ…

    

Ինձնից այնքա՜ն հեռացար,

Որ շա՜տ մոտիկ թվացիր,

    

Կարոտեցի՜, կարոտեցի՜

    

Ուրիշ ոչինչ չզգացի…