Ընտանեկան բռնության մասին օրենք Հոդված 4 - ի կետ 9- ում ասվումա «ՀԱՂՈՐԴՈՒՄ ՏՎԱԾ ԱՆՁ` անձ, ով ոստիկանության բնագավառի լիազոր մարմնի (այսուհետ` ոստիկանություն) համապատասխան բաժանմունք ընտանեկան բռնության կանխարգելման հատուկ միջոցի կիրառման կամ ընտանեկան բռնության առկայության մասին գրավոր կամ բանավոր հաղորդում է ներկայացրել»:
Այսինք էդ կարա ըլնի ցանկացած անձ, թեկուզ՝ հարևանը, ով եթե հանգարծ ձեր տան մեջ իրա տան պատերի հետևից լսեց մի փոքր բարձր խոսակցություն, տեղնուտեղը կարա դանոս անի; Կարա ըլնի նաև հենց տան անդամը՝ էրեխեն, ով կարա հավաքի ոստիկանության համարը ու կանչ տա: Նման պայմաններում ընտանիք կարա՞ գոյություն ունենա, կարա՞ վստահություն ըլնի միմյանց հանդեպ... Չկա նման բան: Ընտանիք կոչվածը հալած յուղ չի ու կոնֆլիկտները անխուսափելի են: Անխուսափելի են էդ թվում և՝ բարձր ձենը, գոռգոռոցները ու նույնիսկ փոխադարձ ֆիզիկական հարվածները, որոնք դեպքերի մեծ մասով ճակատագրական վատ հետևանքներ չեն ունենում: Իսկ բացառությունների համար օրենք արդեն վաղուց գոյություն ունի: Քիչ տղամարդ կամ կին չի պատժվել ՀՀ քրեական օրենսգրքով, երբ կատարվելա ընտանիքում սպանություն: Ու հետո, սպանելու մտադրություն ունեցողը՝ ըլնի էդ հաստատ մտադրությամբ, թե աֆեկտի պահին, օրենքի վրա չի էլ թքում:
Էս օրենքը ըստ էության ընտանիքի անդամների անձնական կյանք ու միջանձնային փոխհարաբերություններ տոտալ հսկողության սահմանման համարա: Այլ եզրակացություն չի կարա ըլնի:
Հեղինակ՝ ՍՏԵՓԱՆ ԱԲՐԱՀԱՄՅԱՆ
Շվեդիա, Էնշոփինգ
14.10.2017
