Այսօր շատ տեղերում տեսա, որ դպրոցներում եկեղեցու պատմություն առարկան սկսելուց առաջ աղոթում են։ ՈՒ մի շարք աթեիստներ, որոնք անգամ միգուցե երեխա չունեն սկսել են միանգամից դատից խոսել, որ պետք է դատել նման բանի համար։ Դուք ձեր աթեիզմը, ի՞նչ գործ ունեք հավատացյալների հետ, առարկան եկեղեցու պատմություն է և բնական է, որ նման կերպ կարող է դասը սկսվել, եթե երեխան հավատացյալ չէ, ինձ չի թվում թե ցանկության դեպքում չի կարող ուղղակի չաղոթել։ Բայց պետք չի, այն ինչը որ դուք եք անում արդեն պարտադրեք ձեր երեխաներին, ամեն ինչ չափ ու սահման ունի, և մենք համակերպվում ենք ամեն տեսակի մարդկանց ում տեսնում ենք՝ համասեռամոլներին, մարմնավաճառներին, աղանդավորներին, աթեիստներին, բայց չի կարելի մարդկանց արդեն ձեր ուղղությունը ճիշտ համարելով պարտադրել։ Մի շարք փսլնքոտներ էլ աթեիզմը նորաձևության ձև են համարում։
