Լո՜ւյսն իր ճամփան կգտնի Ու կլցվի սիրտը քո … Երբ ես արդեն չե՛մ լինի Սիրահարը այն երկչոտ: Ու կթռչի, քե՜զ կհասնի Բա՜ռս լցված քո սիրով … Երբ ես արդեն չե՛մ լինի Սիրահարը այն երկչոտ: Ու աչքերս չե՛ն փայլի, Չե՛ն հմայվի քո տեսքով, …Երբ ես արդեն չե՛մ լինի Սիրահարը այն երկչոտ: Սե՜ր է տրվել ինձ վերից, Նաև կսկի՜ծ ու մորմոք, Քարացե՜լ է քո շնչից Սիրահարը այն երկչոտ: Սիրտս քարե արցունքներից Կարծրացել է դարձել ժա՜յռ, Ու ինքնագոհ իր արարքի՜ց Ծիծաղո՜ւմ է Բախտը չար:
|