Loading...

Articles

Հողն ամոթից գետի՜նն է մտել

20:51, Tuesday, 07 November, 2017
Հողն ամոթից գետի՜նն է մտել
    
    
    

Լքված ծնո՜ղը՝ լինի հա՜յր թե մա՜յր

Ի՜նչ էլ որ լինի՛, ներո՜ւմ է որդուն,

Հո՜ղը, չի՛ ներում որդուն դավաճան՝

Անե՛ծք է դառնում նրա ողջ կյանքում:


    

Մեր Հողը այնքան արյո՜ւն է խմել,

Այնքա՜ն է հագեցել արյամբ,

Որ ծաղկի սերմի պես նրա սերմե՜րը

Չե՛ս կարող ցանել որտեղ կամենաս:


    

Հիմա Հո՜ղը մեր կարմի՛ր է հագել,

Վշտից դաղվո՜ւմ է, դաղո՜ւմ ինքն իրեն,

Խմած արյունից չէ այդպես կարմրել

Այլ ամոթի՜ց, որ լքո՜ւմ են իրեն:


    

Ասա՛, ի՞նչով ես տարբերվում

Ներքին ոսոխից սրիկա,

Որ հայոց կաթին թո՜ւյնդ ես խառնում՝

Թողնո՜ւմ, լքո՜ւմ ես Հողդ պապական:


    

Այսօ՛ր հեռանա՜լդ - մի կոտրած թև է,

Կամ էլ ոլորված ո՛տք է պատահմամբ,

Վաղն օտար հողում քո՛ որդիները

Մե՜ջքդ կկոտրեն, հավատա՜…


    

Կներե՞ն արդյոք քո պապերը քեզ,

Որ արծիվնե՛ր են եղել դարեդար,

Հո՜ղն ամոթ ունի, դու ամոթ չունե՞ս,

Որ ընկրկում ես որդերի առաջ:


    

Նման բան եղե՞լ է՝ արծիվը հանկա՜րծ

Դիրքերն իր զիջեր՜, վհատվե՜ր,

Նման բան չի՛ եղել, նման բան չկա՜ր-

Որ հո՜ղն ամոթից գետինը մտներ:


    

Հո՜ղը, չի՛ ներում դավաճան որդուն ՝

Նրա ողջ կյանքում դառնում է անե՛ծք:

…Մա՜հդ կգտնես օտար հողերում,

… Հողն ամո՜թ ունի, դու ամոթ չունես:

Promote this post
The article published in the Spokesperson project.
Sign up and publish your articles.
Like
0
Dislike
0
7370 | 0 | 0
Facebook