*
Ակնթարթները ձգվո՜ւմ են
Դառնում պա՜հեր,
Պահերը ձգվո՜ւմ դառնում են ամի՜ս,
Կյանքի ընթացքին լրիվ անտարբեր
Դու քո պատյանից դեռ դուրս չե՛ս գալիս:
*
Ամե՜ն մի աստղ
Մի սպիտակ մեղու,
Լուսինը՝ մայր-մեղու արծաթից,
Գիշերվա շուրթից մի քա՜ղցր է ծորում
Դու քո պատյանից դեռ դուրս չե՛ս գալիս:
*
Խոհդ քնած է պատյանում-խեցի
Քնով համակո՜ղ,
Քնով անձկալի՜,
Ասե՜ս գալիքը գրկել անցյալին
Ու քեզ չի՛ թողնում դուրս գալ պատյանից:
*
Եվ հանկարծ երկնից
մի աստղ է ընկնում
Գիշերվա խորունկ պարտեզի վրա,
Քեզ թվո՜ւմ է թե մի լո՜ւր ես ստանում
- Գիտե՞ս,
Ճամպրուկս կապե՜լ եմ հիմա:
*
Դու քո պատյանից
շպրտվում ես դուրս,
Վազո՜ւմ գալիքին ընդառաջ,
Դու շա՜տ լավ գիտես լեզուն աստղերի,
Աստղապարսերի պա՜րը խենթացած:
*
Գիշերվա կպչո՜ւն ու մերկ ձեռքերով,
Փորձում ես գրկել խո՜հդ կարոտի,
Կարոտի շուրթից ծորում են քաղցրով
Ակնթարթնե՜րը
Սպասվող պահերի…
*
Եվ ստացվո՜ւմ է, որ այն ա՜ստղ-մեղուն
Սայթաքե՜ց ընկա՜վ, մահացավ,
… Չէ՞ որ գիտեի՜ր աստղերի լեզուն,
Ուղակի չուզեցար հավատալ:
*
Ակնթարթները դառնում են պահե՜ր,
պահերը օրե՜ր…
տարինե՜ր…
Դու նորի՜ց փակված խեցի-պատյանում
Լրի՜վ
Անտարբեր…
