Հոդվածներ

    
    
    

Այրող մի արև՜, այրվող մի լուսի՜ն,

… Ու դաղվե՜լ էր ուսս

Քո հուր վարսերից…

    

Եվ Գիշե՜ր չէր գիշերը, և նմա՜ն չէր իրեն,

…Մեզ խանգարող շորե՜րը

Ընկած էին անտեր:

    

Կի՜րք էր ողջ գիշեր՝ ընդհա՜տ, անընդհա՜տ,

… և քրքրված շուրթե՜ր,

… և աղոթքնե՜ր կիսատ:

    

Եվ մահճակա՜լն էր ճկում զսպանակներն իր հի՜ն,

Ասե՜ս մի ծղրիդ էր երգում

Պատուհանի գոգին:

    

Եվ սե՜րը Սե՜ր էր, և կի՜րք կար պրկված,

… Եվ զո՜ւյգ ճնճղուկներ՝

Կտուցները ցցած…

    

Եվ գիշե՜ր մութ վկա՜ն կիսալո՜ւյս էր արդեն,

…Լուսաբա՜ցն էր չկամ

Ճմլկոտում իրեն…