Հոդվածներ

     -Մեկն այս աշխարհում կարգ է սահմանել։
     -Նա է լլկվածին այդպես այպանել։
     -Նրա մասին են ասում թվաբան։
     -Բաշխումն էլ կարգ է, անուն թվական։
     -Դե շարունակիր անընդմեջ շարքը,
     Մեկից հետո չորս, այնուհետ ինը։
     -Տաղանդի մեջ է արծաթի հարգը,
     Բայց տասնվեց է ասվածի գինը։
     -Աղորիքի մեջ քանի հատիկ կա։
     -Թե որ ծեծած են, փոշի են, ասա։
     -Կինը հանում է շապիկներն իր խաս;
     -Թրծված կավից են թե կարաս, թե թաս։
     -Դեմ ու դարձ կանե՞ս կնոջ հմայքին,
     Երբ հպանցիկ ես նրան տեսնելու։
     -Միթե ակնդիր այդ նույն հրաշքին
     Այլ պատմություն եմ այստեղ հինելու։
     -Քո սրտնեղության ակունքը որն է,
     Եթե ամոթը երեսդ է բռնել,
     Կամ անցած պահը, կամ հացն ես օրհնել,
     Այն տտիպ համից էլ ոնց ես արբել։
     -Թե քայլամոլոր պիտի զվռնեմ,
     Կրկնապատկվելով ինքս ինձ վրա,
     Տարտամ գույներում ում էլ վրձնեմ
     Փոթոթի համը ներկին էլ կտա։
     -Է, որ հերսոտած ժաժ-մաժ ես գալիս,
     Այսօր ես ժայթքել, թե մինչև մայիս,
     Փոխանցական է այս անտեր կյանքը
     Եվ ավերակ է խոնարհված վանքը։
     -Բեր, քարը քարին հիմա չդնեմ,
     Փոքրիկ անցքով է ավազը թափվում,
     Որ ամեն հատիկ այդպես չբռնեմ,
     Մեկն ինձ խաբում է, ուրիշը՝ խաբվում։
     -Ժամանակները անբռնելի են
     Եվ տարածվում է ողջը շարունակ։
     -Տիրոջ գործերն էլ անքննելի են,
     Ամեն շառավիղ շիվ է բարունակ,
     Որտեղից ելանք, այնտեղ էլ հասանք,
     Այս բախտախաղը բեր ու չխաղանք։
     -Ամեն բան կարծես գրված էր վաղուց,
     Մեջլիս է մտել մի դեղնակտուց։
     -Վիրավորանքի էլ խակը որն է,
     Մեկը՝ շոշափող, այլ մեկը կորն է։
     -Հենց ներկայանա առիթ մի պատեհ,
     Քո մասին հաստատ Տիրոջը կասեմ։
     -Քանի ցորենից որոմը զատեն,
     Թող ինձ մոռանան, որ երբեք չատեն։
     -Բարի հաջողում, կամ բարի գիշեր։
     Խնդակցությունդ չարը չկիսեր․․․
     -Դու էլ լավ մնա, որ աղջամուղջին
     Իմ երկաչքանին չթվա խուրջին։