Հոդվածներ

    
    

-----------------------

Թավշյա ձայնով մի մա՜րդ եկավ,

    

Թավշյա ձայնով բարբառեց.

    

…Ո՞վ է տանջել մինչև հիմա,

    

…Ո՞վ կտանջվի այսուհետ:

-------------------------------------

Ցավին թավի՜շ հագցրին,

    

Ցա՜վն հաճույքից նրբացավ,

    

Բայց դրանից տակավի՜ն

    

Ցա՜վն առանց ցա՛վ չդարձավ:

-------------------------------------

Բախտը թավշյա ձեռնո՜ց հագավ,

    

Թավշյա գլխա՜րկ, գուլպանե՜ր…

    

Տեսնես Բախտը հասկացա՞վ,

    

Որ իր գույնը չի՛ փոխվել:

-------------------------------------

Սև՜ էր Բախտը, սև՛ էլ մնաց,

    

Սակայն թավշյա՜ երանգով,

    

Վերցրե՜ց՝ վերից գլորեց ցա՜ծ-

    

Թավշյա երգե՜ր երգելով:

-------------------------------------

Թավի՜շ դարձավ լքված տո՜ւնը,

    

Կնքված դո՜ւռ ու պատուհան,

    

Եվ առաջվա լռությո՜ւնը

    

Փոխվե՜ց՝ դարձավ չխոսկան:

-------------------------------------

Թավի՜շ հագավ առանց ա՜յն էլ

    

Դատավորի ա՜չքը կույր,

    

Թե որ առաջ թշնամի՜ էր՝

    

Դարձավ ոսո՜խ, դարձա՜վ թույն:

-------------------------------------

Թավի՜շ հագավ հոգին հայի՝

    

Նո՜ւրբ էր՝ նորե՜ն նրբացավ,

    

Թավշյա արև՜, թավշյա քամի՜,

    

Թավշյա՛ թախիծ ունեցավ:

-------------------------------------

Ամե՜ն ինչ փոխվեց՝ դարձավ դրությո՜ւն,

    

Մինչև կոկո՜րդը խրված կասկածով.

    

… Արդյո՞ք Հավատն է լեռները շարժո՜ւմ,

    

Թե՞ մարդիկ թավշյա ձեռքերով: