Մայրավանքի տարածքը զբոսայգի չէ, հրապարակ չէ, դա ՎԱՆՔ է, որի պարիսպներից ներս ապրում և աշխատում են միաբանները՝ իրենց օրենքներով ու կանոններով։ Այդ տարածքից ներս Մայր Աթոռի լուսարարապետն ու վանքի պարետն են կարգ ու կանոնի հսկիչը, և ոչ թե ոստիկանությունը։ Եպիսկոպոսներին, վարդապետներին ու սարկավագներին իրենց տարածքում կարգ ու կանոն հաստատել խանգարող և ձերբակալությամբ սպառնացող ոստիկանները կոպտորեն խախտում են եկեղեցու իրավունքները, և սա, ըստ էության, պետության կողմից ուղիղ միջամտություն է ներեկեղեցական խնդիրներին։ Նման կերպ ոտնահարվում են Մայրավանքի լուսարարապետի և պարետի իրավունքները, և նրանց զրկում են իրենց ՈՒՂԻՂ ՊԱՐՏԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԻ կատարման իրավունքից ու հնարավորությունից։
Այս խմբի պետական հովանավորություն ունենալու ուղիղ վկայությունն է նաև շարժման ԲԱՆԱԴՐԱՆՔԻ ՈՒ ՆԶՈՎՔԻ տակ գտնվող պարագլուխներից մեկին ԲՈՒՀ-ի տնօրենի ԺՊ նշանակումը։
Մայր Աթոռի միաբանությունը ստիպված է մարտնչելու սեփական իրավունքների համար, և մեր բոլորիս պարտքն է այս հակամարտության մեջ վեր լինելու անձերի և անձնականի շրջանակներից, և լինելու ԵԿԵՂԵՑՈՒ ԿՈՂՔԻՆ։
Կոչ եմ անում մեր եկեղեցու բոլոր հոգևորականներին ՕԳՏՎԵԼՈՒ ԻՐԵՆՑ ՈՒՆԵՑԱԾ ՀՈԳԵՎՈՐ ԻՇԽԱՆՈՒԹՅՈՒՆԻՑ ամբողջությամբ։ Հայ եկեղեցու զավակները հստակ և աներկբա ու միաբանված որոշման են սպասում։ ԱՅԼԵՎՍ ՉԻ ԿԱՐԵԼԻ ՀԱՊԱՂԵԼ։
