«Մաքուր օդ շնչելը որպես իրավունք»
«Հանուն հավասար իրավունքների» կրթական կենտրոն ՀԿ-ն՝ ՄԱԿ-ի հայաստանյան գրասենյակի աջակցությամբ, առաջին անգամ «Հոդված 3» իրավունքի փառատոնի շրջանակներում տեղի ունեցավ քննարկում «Իմ «մաքուր օդ» շնչելու իրավունքը թեմայով, որի ընթացքում առաջ քաշվեցին հարցեր, ինչպիսին են՝ անձի հիմնարար իրավուքները շրջակա միջավայրի պաշտպանության դիտանկյունից, բնապահպանական խնդիրներն ու խախտումները Հայաստանում, ինչպես նաև բնապահպանության ոլորտում քաղաքացիական պայքարի օրինակները: _Դատարանները չեն ընդունում, որ քաղաքացիական հասարակության ներկայացուցւչները, հասարակական կազմակերպությունները, առանձին անձինք դատարանում իրավունք ունեն վիճարկել բնապահպանական խնդիրներ: Նրանք ճանաչվում են ոչ պատշաճ հայցվորներ: Դատարանները պարզապես չեն քննում այդ հայտերը, ինչը քաղաքացիական հասարակության համար գլխավոր խնդիրներից է, - ասաց Հայկ Ալումյանը:
_Հանքարդյունաբերողները օդը այնքան չեն ախտոտում ինչքան գետերը, ջրերը, հողը, որը սննդային շղթայով գալիս է դեպի մարդը, եթե դատարանը պետք է ասի, որ ես Երևանում նստած շահառու չեմ Վայոց Ձորում գտնվող հանքի համար, ես որպես բնապահպան կամ էկոլոգ կարող եմ իրեն ապացուցել, որ դա այդպես չէ, - ասաց Վայրի բնության և մշակութային արժեքների պահպանման հիմնադրամի բնապահպանական ծրագրերի համակարգող Արևիկ Մկրտչյանը: Գոյություն ունի «Հայ էկոմոնիտորինգ» ՊՈԱԿ, որը Բնապահպանության նախարարությանը կից է աշխատում, այն պետական լաբարատորիա է և վերջին տվյալներով Երևան քաղաքի Կենտրոն թաղամասում մի քանի անգամ գերազանցել է ազոտի և ծծումբի երկօքսիդի նորման: Ընդհանուր փոշու մասով Կենտրոնն ու Արաբկիրն են, որ շատ աղտոտված են: Այդ փոշին շատ հաճախ պարունակելով մանրեներ, ներաթափանցում են թոքերը և շնչառական համակարգը առաջացնում են ալերգիաներ, բրոնխիալ հիվանդություններ:
կամ կազմակերպությունների հայտերը: |