Հոդվածներ

    
    
    

Ես գարուններից ծաղիկ չունեցա,

Ես ծաղիկների՛ց քաղեցի գարուն,

Մեղվախայթոցներ բառերս դարձա՜ն,

Խոհերս՝ խռովքնե՜ր իմ հոգու:

    

Ես ծաղիկների՛ց քաղեցի գարուն,

Հիմա գարո՜ւնն է վխտում մայթերին,

Այրող մի հո՜ւշ է ասես մակարդվում

Իմ արցունքոտ այտերին:

    

Ես ծաղիկների՛ց քաղեցի գարուն,

Արժանի՛ դարձա լույսին երկնքի,

Ծաղկեցին վառած մոմերս վանքո՜ւմ

Ու լույսը մաղվեց իմ խեղճ ուղեղին:

    

Ես ծաղիկների՛ց քաղեցի գարուն,

Լռի՜ն խորհեցի լռությունս թանկ,

Տիրոջ հետ վիճեցի անհույս խավարում-

Քանզի գիտեի ցավից մղկտալ:

    

Ես ծաղիկների՛ց քաղեցի գարուն,

Բայց արդեն ծե՜ր եմ՝ ընկուզենու պես

Եվ փորփորո՜ւմ է սրտիս մեջ տրտում

Տարիներ հաշվող կկո՜ւն աղեկեզ:

    

Ես գարուններից ծաղիկ չունեցա՜

Ես ծաղիկների՛ց քաղեցի գարուն,

Կե՜ղծ էր գարունն այդ, ինչպես այն ընծա՜ն,

Որ նվիրում են վերքն ամոքելու…