Խնդրում ենք սպասել...

Հոդվածներ

…զավակները

16:02, չորեքշաբթի, 18 ապրիլի, 2018 թ.
…զավակները
    
    
    

Եվ երեկո՜ն է հոգնում…

Եվ ծառե՜րն են լալիս…

Եվ պոե՜տն է գրելիս…

Ամբողջ սիրտը տալիս:


    

Եվ պահե՜ր են գալիս,

Երբ դառնում ես անփո՜ւյթ,

Եվ հոգսե՜ր են դառնում

Երազներդ կապույտ:


    

Կյանքը թողած մի կո՜ղմ

Գրածովդ ես ապրո՜ւմ,

Եվ խոհերի դողո՜վ

Վերնագրերը կարդում:


    

Գրածդ մե՛կ թո՜ւյն է թվում,

Մե՜կ էլ վայրի մեղրի համ,

Մեկ մի ստվե՜ր է դառնում,

Մե՜կ անտես մի ուրվական:


    

Խոհերդ հույզե՜ր են դառնում

Եվ չե՛ս հոգնում կարդալուց,

Ինչպես մա՜յրը չի հոգնում

Զավակներին նայելուց:

Առաջխաղացնել այս նյութը
Նյութը հրապարակվել է Մամուլի խոսնակի շրջանակներում:
Գրանցվի՛ր և հրապարակի՛ր քո հոդվածները:
Հավանել
0
Չհավանել
0
3427 | 0 | 0
Facebook