Հոդվածներ

Անձրև՜ է գալիս, ամեն կաթիլի հետ,
     Հիշո՜ւմ եմ Մորս
     Տաքուկ գի՜րկը բաց…

     Ե՞րբ կուլ կտա ինձ երկինքը կապույտ,
     Ես ե՞րբ կլինեմ մորս գրկում տաք…

     Գրածս տողերից երկի՜նքն է մթնում՝

Ասես բարկանո՜ւմ է
     Մայրս ինձ վրա…
    
    

Ստեփան Ումառ-Հարությունյան