Ինչպես դժվար չէ ենթադրել, այս արտահայտությունն աստվածաշնչական ծագում ունի, բայց ժամանակի ընթացքում որոշ փոփոխության է ենթարկվե: Փոփոխությունը վերաբերում է «ողորմածությամբ» եզրին:
Պողոս առաքյալ նամակներից կամ թղթերից մեկում հետևյալն է ասվում.
«Աստծո շնորհի չափով, որ ինձ տրված է, իմաստուն ճարտարապետի պես հիմք դրի, բայց ուրիշը շինում է, միայն թե ամեն մեկը նայի, թե ինչպես է շինում» (Ա թուղթ առ կորնթացիս, գլուխ 3, 10):
Այս նամակի լատինական տարբերակում ոչ թե «Աստծո շնորհի չափով» է ասվում, այլ` «Աստծո ողորմածությամբ» (» Dei gratia»):
552 թվականին լանգոբարդական պետության թագուհի Թեոդելինդան, ի նշանավորումն Թուրինի հերցոգ Ագիլուլֆի հետ իր ամուսնության, ներկայիս Միլան քաղաքի արվարձան հանդիսացող Մոնց քաղաքում մի տաճար է կառուցում ու տաճարի գանձատանը նվիրաբերում է ոսկեձույլ մի պսակ, որի վրա հետյալն էր փորագրված.
«Ագիլուլֆը, Աստծո ողորմածությամբ Իտալիայի թագավորը…»:
Շուտով բարձրագույն հոգևոր պետերն ու աշխարհիկ իշխանավորները, մասնավորապես եվրոպական պետությունների թագավորները, սկսում են պսակի վրա գրված այս արտահայտությունը նույնությամբ գործածել իրենց տիտղոսներում:
Հետագայում «Աստծո ողորմածությամբ» -ը գործածվում է նաև նկարիչների, բանաստեղծների, դերասանների ու երգիչների վերաբերյալ դրվատանքի խոսքեր ասելիս: