Հոդվածներ

    
    
    

Առանց իսկ մի փշուր ցավ-ափսոսանքի,

Դա՜ր, նվիրում եմ քեզ կյանքս մնացած,

… Այս աղտոտ դարում արհամարանքի

Այսպես ապրելը դարձել է հանցանք:

    

Ապրել եմ մի կյա՜նք, որտեղ զարթո՜նք կար,

Դարը կարող էր ստեղծե՜լ ու ստեղծել,

… Հիմա ավերված վանքերի նման

Ստիպված եմ ընկած քարերդ հաշվել:

    

Միգուցե քի՞չ է տվածս կյանքը,

Բայց ուրիշ էլ ոչի՜նչ ես չունեմ,

…Դու դարձար բոլոր դարերի տականքը

Իսկ տականքի հե՜տ դժվա՛ր է ապրել:

    

Այն ինչ տվե՜լ ես - վերադարձնում եմ քեզ՝

Ցա՜վ, կսկի՜ծ, մորմո՜ք ու գեյահանդես,

…Անցած դարում ապրածս կյա՜նքը

Չեմ ուզում քեզնով աղտոտել: