Խնդրում ենք սպասել...

Հոդվածներ

ԲԱԽՏԸ

11:26, շաբաթ, 20 հունվարի, 2018 թ.
ԲԱԽՏԸ
    
    
    

Ոչ ընկե՜ր էր բախտը ինձ,

Ո՛չ էլ հեռու բարեկամ,

Ընդամենը զրուցակի՜ց

Ա՜յն էլ համա՜ռ ու չկամ:


    

- Տղամա՜րդ ես, կի՛ն չես անկամ,

Այդ ի՞նչու ես ամե՜ն անգամ

ՆՐԱ մասին խոսում միայն, -

Կրկնում էր բախտն ամեն օր,

Երբ նստում էր սեղանիս մոտ:


    

Ու մի օր էլ ագահի պե՜ս

Ըմպեց մի ո՜ւթ թե ի՜ննը գավ,

Աչքիս առաջ հե՛նց իմ տան մեջ

Չափից ավել անկեղծացավ:


    

Ասա՜ց. – Գիտե՞ս, ինձ կներե՜ս,

Առանց քեզ հետ խորհրդակցելու

Ես քո բաժին բա՜խտը վերցրել

Ու ցրե՜լ եմ ողջ աշխարհում:


    

… Այդ վշտից ավել էլ ի՞նչ վիշտ լինի,

Երբ ըզգում ես քեզ մի մոմի նմա՜ն,

Որը այրվե՜լ է խարխուլ մի վանքի

Ավերված պատի քարերի վրա:


    

Թե ի՞նչու շշով խփեցի գլխին՝

Ի՜նքս էլ չգիտեմ՝ շա՜տ էի խառը…

Ես ո՜ւշ հասկացա խոսքերը բախտի

Չէ՞ որ Մուսաս է իմ ողջ աշխարհը:


    

Հիմա ասե՜մ թե անբա՜խտ եմ

(Բախտը ինձնից խռովե՜լ է, գնացե՜լ)

Կա՛մ էլ առանց բա՜խտ եմ ծնվել,

Մեծացե՜լ -

Սո՜ւտ կլինի՝

Ես բախտի հետ հաշիվնե՜րս

Մաքրե՜լ եմ ու վերջացրել:


    
    
    
Առաջխաղացնել այս նյութը
Նյութը հրապարակվել է Մամուլի խոսնակի շրջանակներում:
Գրանցվի՛ր և հրապարակի՛ր քո հոդվածները:
Հավանել
0
Չհավանել
0
4588 | 0 | 0
Facebook