Մի տե՜ս…
Մի տե՜ս այդ չկա՜մը
Ի՞նչ է արել՝
Քո և իմ մեջ տեղավորվե՜լ,
Խո՜սք է տանում, խո՜սք է բերում
Թո՜ւնդ բամբասող պառավի պես…
Սերը չկա՞մ.
Ո՞վ է տեսել նման մի բան:
Ինձ ասում է ձյան պես գունա՜տ
Մթան հե՜տ է Սերդ խոսում,
Ու աչքերով մո՜ւգ-շագանակ
Ամեն վայրկյան քե՜զ է փնտրում:
- Իսկ դո՛ւ տարա՞ր,
Հասա՞ր նրան,
Սիրով լեցուն իմ «Բարև» -ը հասցրեցի՞ր:
- Չէ՜, կներե՜ս, ճանապարհին կորցրեցի…
Ու կախում է Սերն աչքերը
Անամո՜թ ու
Անբարտավա՜ն,
Եվ գրպանից իմ «Բարև» -ը
Դո՜ւրս է գալիս ու ընկնո՛ւմ ցած:
Իսկ այնտեղ՝ հեռվո՜ւմ
Դեռատի մի կի՜ն
Մի «Բարև» -ի էր սպասում անհանգիստ,
Մութը դանա՜կն էր դեմ տվել սրտին-
Մութն արյո՜ւն էր ըմպում՝
Արյուն Կարոտի…