* * *
Ինձ վրա ինչո"ւ ծիծաղեց ծովը,
Լի՜ճը ծիծաղեր – կդիմանայի՜,
Առուն կտրվեր – կզարմանայի՜,
Ծորակից ընկնող կաթի՜լը լիներ-
Կընդդիմանայի՜…
Իսկ ծո՞վը…ծո՜վը,
Ի՞նչ իմանայի….
…որ արտացոլվե՜լ էր
Երկինքը ծովից,
Ու երբ ասացի թե՜
«Սիրում եմ երկնի չափ»
Ծովը ծիծաղե՜ց՝
Մեռավ ծիծաղից…