ՀՅԴ Բյուրոյի ներկայացուցիչ Հրանտ Մարգարյանը «Հայոց աշխարհին» տված հարցազրույցում ասումա, թե. ՝՝Բայց տէ ֆաքթօ պատերազմ է տեղի ունենում մեր սահմաններին, ուրեմն եթէ հարկ լինի, պէտք է դիմացինի նախայարձակումը կանխելու համար դիմենք նաեւ յարձակողական քայլերի՝՝:
Բրավո, ակունք իմաստության...
Պատմությունը մեզ ասումա, որ երբ հեղափոխական - նապոլեոնյան ժամանակների Ֆրանսիային պատերազմ էր հայտարարվում ու հակաֆրանսիական կոալիցիա էր կազմավորվում, Նապոլեոնը կամ Ֆրանսիայի մնացած զորավարները չէին նստում ու սպասում Փարիզում, թե երբ պտի կոալիցիոն զորքերը թակեն Փարիզի դռները: Իրանք անձնամբ էին ղեկավարում ռազմական օպերացիաները ու ընդառաջ էին գնում հակառակորդին նախապես էն պահը, մինչև որ վերջիններս կմիավորեյին իրանց ուժերը: Արդյունքը օրինաչափորեն հակառակորդի առանձին - առանձին ռազմական ջախջախումն էր ըլնում, որին հետևում էր հակաֆրանսիական կոալիցիայի կազմալուծումը, էս կամ էն պետության կապիտուլյացիան, ռազմատուգանքները:
Հմի, ա՛յ լոպազ շանորդիք, եթե դուք իսկականից եք համոզված, որ գտնվում եք պատերազմի մեջ Ադրբեջանի հետ, ապա պատերազմական կանոնի համաձայն վարվում են վերոնշյալ ստրատեգիայով, ոչ թե անվերջ դատարկախոսում են օդում: Զինադադար կոչվածից հետո, որը ի դեպ, խախտվելա 1994 թվից անհաշիվ անգամներ, դուք արդեն շուրջ 23 տարիյա ո՛չ մի կոնկրետ ռազմական օպերացիայի չեք դիմել՝ հակառակորդին պարտության մատնելու, զինադադարի պայմանները խախտելը պատժելու ու վերջնական հաղթանակի համար:
Այլ հարցա, թե ի վիճակի՞ եք էղել անել էդ բանը թե չէ: Բայց էդ դեպքում ձեր շաղ տված բառակույտից ո՞վ պտի վախենա ու բարոյալքվի:
Հեղինակ՝ ՍՏԵՓԱՆ ԱԲՐԱՀԱՄՅԱՆ
Շվեդիա, Էնշոփինգ
10.09.2017
