Մակեդոնիայի Անտիգոնոս 2-րդ Գոնատաս թագավորը, որ գահակալել է մ.թ.ա. 277 – 139 թվականներին, ասում են, թե աչքի է ընկել մեղմ ու բարյացակամ բարքով: Մանավանդ այն ժամանակների միապետներին ոչ բնորոշ այս հատկությունների մասին, որպես ապագա թագավորների դաստիարակության օրինակ, պատմվել է տարբեր գրքերում: Ահա մի դեպք, որը պերճախոս վկայությունն է նրա մեղմության ու պարզության:
Նկատելով, որ իր որդին շատ կոպիտ ու չափից դուրս տիրական է հպատակների հետ հարաբերություններում՝ Անտիգոնոսը նրան ասում է.
«Մի՞թե դու չգիտես, որ իմ ու քո իշխանությունը պատվավոր ստրկություն է»:
Ահա այսպիսի մեծ մարդկայնությամբ է այս թագավորը դաստիարակել իր որդուն: Ավա՛ղ, աշխարհում հաստատ չի եղել գոնե մեկ թագավոր կամ իշխան, որն իր իշխանությունը պատվավոր ստրկություն համարեր, ընդհակառակը, նրանք բոլորն էլ համոզված են եղել, որ ամբողջ ժողովուդի սրբազան պարտականությունը իրենց ստրկաբար ծառայելն է:
