ՀՀ մշակույթի նախարար պարոն Ամիրյան և Երևանի քաղաքապետ պարոն Մարգարյան
Ձեր ուշադրությանն եմ ներկայացնում թանգարաններում սպասարկման հետ կապված որոշ խնդիրներ և
հրապարակում եմ իմ տուրիստների և հատկապես քրոջս աղջկա՝ Անիի տպավորությունները մեր թանգարանների բովանդակության և սպասարկման մասին: Շատ տպավորված էր մնացել հատկապես Ցեղասպանության թանգարանի բովանդակային ցուցադրումներից և սպասարկումից, միայն չէր հասկացել, թե ինչո՞ւ էին իրեն «սսսսսսսսսսսսսսսսսսսսսսսսսսսսսսսսսսսսսսս» դիտողությունն արել, երբ ինքն այդ ամենը բացատրում էր մեր օտար փեսային:
Գոհ էր եղել Էրեբունի թանգարանի բովանդակությունից ու սպասարկումից, բայց շատ ազդված էր շրջապատի անմխիթար վիճակից, պատերի գունավոր խզբզոցներից և զարմացած էր, թե ինչպե՞ս չեն կանխվում նման այլանդակությունները: Էրեբունի թանգարանի վիճակը շատ անհանգստացնող է:
Տպավորված էր Հայաստանի պետական թանգարանի բովանդակությունից, բայց չափազանց դժգոհ սպասարկումից: Ասում է, մտնում ես սրահ և սրահի տիրուհին անմիջապես մոտենալու և սպասարկելու փոխարեն հարևան սրահի տիրուհու հետ զրուցում է կամ հեռախոսով խոսում:
Ինչպես նաև տոմսի հետ կապված խնդիր է եղել, վաճառել են մի տոմս, որը, պարզվել է միայն առաջին հարկի համար է ու հաջորդ հարկերի համար ստիպված են եղել իջնել տոմսարկղ և նոր տոմս գնել այն դեպքում, երբ կարելի է տոմսարկղի վրա փակցնել այն կարգը, որով կարգավորվում է թանգարանի տարբեր հարկերի ցուցադրությունը: Էլ չեմ ասում այն, որ պետական պատկերասրահը չի ունեցել օդափոխության համակարգ ու այս տապին, ինչպես ասեց Անին, այդ խեղճ նկարները կհալվեն:
Գիտեմ, որ բացահայտ ճշմարտություն եմ ասում, բայց զբոսաշրջիկներին Հայաստան հրավիրելու համար թանգարաններին պետք է ուշադրություն դարձնել առաջին հերթին:
Անահիտ Բախշյան ֆեյսբուքյան գրառումից
