Հոդվածներ

    
    
    

Հազա՜ր ու մի գիշեր հեքիաթվեց իմ մեջ,

Մեղավոր լեզուս օծեց կուրծքդ նուրբ,

Ու գոտկատեղդ վա՜ռ ծիածանվեց

Աչքերիս լույսով:

    

Ու միացա՜ն բարձունքները բերկրալի,

Մեր աչքերում երազանքներ գոյացան,

Ու ֆալոսը - միամի՜տ ու երկրային

Ե՛րգն իր երգեց անվարան:

    

Ու հնազանդ քո կանացի քմայքին

Ո՜ղջ աշխարհը կա՛նգ առավ,

Օրհնվո՜ւմ էր պահը սիրո կատարին

Ու լսվում էր հառաչանքի մի խորալ:

    

Քա՜ղցր էր կյանքը ու գեղեցի՜կ մեզ համար

Մի մեռած անցյա՜լ էր, ապրո՛ղ մի ներկա,

Չարածի համար չկա՛ր դատարան,

Արածի համար հատուցո՜ւմ չկար:

    

Թե անմե՜ղ եմ ես-

Անարցո՛ւնք մնամ,

Թե մեղավո՛ր եմ՝

Աչքս սրբելու մատներդ հո կա՞ն…

Դու ինձ կներե՞ս, երբ որ առանց քեզ

Նորի՛ց բարձրանամ

Գահավիժելու կատարը լեռան…

    

16.08.17 Երևան