Երկար էի մտածում խոսել թե` ոչ։ Բայց ճիշտը խոսելն է, երբ անարդարությունները առաջինից մինչև վերջին րոպեն շարունակվում են, երբ կենտրոնական հավաքակայանում արդեն իսկ պայմանավորված անձանց հարազատները անգամ չեն իջնում իրենց հերթին քաշելու; հայրիկն արդեն քաշել է հավանաբար վերևների մոտ։ Երբ ԼՂՀ զորամասերի մարտական հերթապահությունը գրեթե ամբողջությամբ հայերն են իրականացնում քանզի այնտեղ էլ ղարաբաղցիների հայրիկնԵրն են քաշել ապահով տեղ։ Երբ ծառայությունը և զինվորի դաստիարակությունը բացի կանոնագրքային մեթոդներից ցանկացած այլ մեթոդներով են իրականացնում։ Երբ սպաները այնքան են լարվում զինվորների դեմ, որ արձակուրդ գնալու նպատակով արդեն մեքենան նստած իջեցնում են մեքենայից; Երբ մարտական դիրքերում զինվորներին քաջալերելու փոխարեն ընկճված վիճակի մեջ են գցում, և մենք զարմանում ենք դեպքեր տալուց, Երբ սպաները կսկսեն բարեխիղճ ծառայել իսկ զինվորը կանոնագրքով, ապա շատ դեպքեր չեն լինի։
