ես ուղիղ ճամփի կոչված ճամփորդ եմ,
թե ցանկանում ես,
մորեմերկ անգամ ընկերացիր ինձ,
հոգու եվ ոգու սահմաններն անցնենք,
մնանք ինքնիշխան,
հաղթողի նման նահանջներն ատենք,
այլ ոչ թե ճղճիմ դավաճանի պես
մոլորվենք, լռենք,
մինչու ձայն հանի երկրորդ եսը մեր
եվ վերադառնա մոր կերպարանքով՝,
հորը չդաված,
որովայնով էլ հայրենիք չառած,
եկ չապրենք հանկարծ անցյալն ուրացած․
ներկան խճողած,
ապագայից էլ անտեղյակ վարքով,
վերահառնում է ժամանակը մեր,
պարտք ենք հավերժին
հայր ու որդու պես հավիտենաբար։
Հուլիսի 27, 2017 թ․, Լոս Անջելես։