Անտակ մի փոս է՝ չարքն է դարանել,
Եվ դատարկ մի ծերպ բորբոսը կալած,
Ետ ընկած տեղ է՝ Տերն է վարանել․․․
Քանի շաղաշար չարք կա որձատած։
Խուժանը մալա՞ծ, վերջին մահտեսին
Ոտքով նոր քաղաք հասավ կեսօրին,
Խաչագողների տոնահանդեսին
Ով ինչ արտոնեց զորք-կայազորին։
Քանի գեղարդը արնաթաթախ է,
Նույն արժեքն ունեն մարդ ու հարամի,
Ապականված է շինվածքն ապակե,
Ով ոնց կիմանա թիվը գազանի։