Ի՞նչ է սերը պարականոն կամ անվավեր ընթացքում, Թե պոետը մեռնում է իր ամեն տողի արանքում, Մնացել եմ ես այն կնոջ գիշերախաբ ըղձանքում, Բաժանարար խզվածքների և խոռերի քանորդում: Եթե թվին երկրորդ մի թիվ գորովանքով հավելեք, Եվ հաճախեք անհայտ թվով ահավասիկ գումարն այս, Կուզե՞ք հետո նոր տեսություն տառապանքով հորինեք, Ձեր պոետը դեռ հարբած է՝ ձեռքին բռնած գինու թաս: | |
|