Հոդվածներ

     Մութը դարձ առնում, մտիկ է անում,
     Չարքն աչքերով է ինձ մտապահում,
     Մեկը շրջանցում, այլ մեկն է գալիս,
     Գիշերվա մեջ էլ երրորդն է լալիս:
     Ես խենթանալու այլ պատճառ չունեմ,
     Բայց ահը սրտիս ո՞ր խոռում պահեմ,
     Խելքս մաղվում է՝ հազար հարամի
     Ինձ նշմարում են խորքում անձավի: