Երբ մոտ 50-ը` արդեն եղել են գլխատված զույգը հանկարծ նկատել է, որ մեկը թռչունների շարունակում է ցատկել եւ վազել, չնայած բացակայության գլխին:
Ծոռը ֆերմերների Թռոյ Վաթերսը պատմում է ընտանեկան ավանդույթը, որ անցել է սերնդից սերունդ.
«Երեկոյան նրանք դրել են հավին խնձորով լի արկղի տակ եվ գնում քնելու: Հաջորդ առավոտ մեծ պապը բացում է դարակը եւ տեսնում, որ հավը դեռ կենդանի է», - ասում է Թռոյը:
Լօիդ Օլսենը որոշում է, որ այս անսովոր արարածը, որին նույնիսկ տվել է անուն` Մայք, տանել շուկա եվ վաճառել, սակայն ճանապարհին փոշմանում է, և պնդում է գարեջուր կամ նույնիսկ մի փոքր փոփոխություն, որ ինքն ունի կենդանի հավ առանց գլխի:
Այս պատմությունն հայտնի է դառնում ամբողջ ԱՄՆ-ում: Նրանք սկսեցին ստանալ նամակներ, միշտ չէ, որ դրական պատասխաններ, ոմանք նույնիսկ համեմատեցին նացիստների հետ Լլոյդ. Սակայն, նա այնքան հայտնի է, որ այն նույնիսկ հասել է նամակը ոչ ֆիքսված հասցեով, ստորագրել է «Անգլուխ հավի տիրոջը Կոլորադո»: Նյուքասլ համալսարանի դոկտոր Թոմ Սմալդերսը ասել է, որ առավել խորհրդավոր է այս պատմության այն փաստը, որ հավը չի մահանում արյան կորստից: "Потеря головы для птицы не столь катастрофична, как, скажем, для человека – мозг птиц очень мал", - говорит он. Ինչ վերաբերում է արյան կորստի, գիտնականները կարծում են, որ արյունը պարզապես լյարդացել եվ վերածվել է տռոմբի:
